16 januari 2018
Woonwagenbewoners willen ook fatsoenlijk kunnen wonen. Ook in Borne.
Opinie artikel in de Stentor van 4 januari. Het uitsterfbeleid voor woonwagens is op z’n retour, nu dat als discriminerend is aangemerkt.
,,Tijd om het vertrouwen te herstellen’’, vindt Bram van Duinen uit Zwolle.
Uitsterfbeleid heeft als doel om het aantal standplaatsen voor woonwagens in een gemeente op te heffen, verminderen of bevriezen. Een werkwijze is dat een vrijkomende standplaats onbewoonbaar wordt gemaakt door er een betonblok op te plaatsen. Zodra alle plaatsen onbewoonbaar zijn,wordt de woonwagenlocatie opgeheven. Probleem opgelost.Deze negatieve werkwijze van meerdere gemeenten kwam niet zomaar uit de lucht vallen.
Het Rijk heeft de gemeenten in 2006 zelf een vijftal suggesties gedaan voor woonwagenbeleid, met het uitsterfbeleid als een van die vijf opties. Niet zo gek dat sommige gemeenten deze kans met beide handen aangrepen. Een brandonveilige situatie, overlast, een on-rendabele exploitatie, een achterhaalde woonvorm of een vrijplaats zijn veelgehoorde argumenten van gemeenten en woningbouwcorporaties.
Eind jaren zeventig van de vorige eeuw begon de ontmanteling van grote, regionale woonwagencentra. In plaatsen als Zwolle, Deventer en Hardenberg werden centra opgeheven en werden bewoners verdeeld over kleine loca-ties.
Familie
De inrichting van die kleine kampen ging niet zonder slag of stoot. Woonwagenbewoners waren gewend geraakt aan het wonen op een groot centrum met weliswaar dicht op elkaar staande wagens en te weinig plaatsen voor de kinderen, maar ze hadden in ieder geval veel familie om zich heen. Aan de andere kant zaten wijk- of dorpsbewoners niet te wachten op een kampje in hun buurt. Je wist maar nooit wat voor volk er kwam. Het aantal standplaatsen was hoe dan ook onvoldoende. Veel(vooral jonge) woonwagenbewoners kwamen tegen hun zin terecht in een woning. Geef elke woonwagenbewoner die nu ineen comfortabel huis woont de keus om daar te blijven of verderop in een wagen, en 90 procent zal een wagen kiezen! Er is nog altijd veel vraag naar stand-plaatsen.
Discriminatie
Sinds 2000 zijn gemeenten zelf verantwoordelijk voor huisvesting van woonwagenbewoners.Dat een deel van de gemeenten sindsdien een uitsterfbeleid hanteert, is niet minder dan discrim-natie. Dat wordt bevestigd in uit-spraken en rapporten van veel instanties, zoals het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en recent de Nationale Ombudsman. Het uitsterfbeleid wordt discriminerend genoemd en in strijd met de rechten van de mens. Bovendien is de woonwagencultuur inmiddels erkend als Immaterieel Erfgoed. Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft het standpunt tegen uit-sterfbeleid van de Ombudsman overgenomen en is in gesprek met gemeenten, de VNG en de branchevereniging van woningcorporaties. De eerste gemeenten hebben al afstand genomen van dit negatieve beleid.
Wringen
Wonen in een woonwagen is niet meer of minder dan een van de woonvormen die we in Nederland kennen. Elke woonwagen-bewoner kan verhalen vertellen over discriminatie. In dagelijkse contacten is daar meestal nog wel mee om te gaan, maar het gaat echt wringen als de overheid of de bank je wegzet als tweederangs burger. Alleen omdat je me tje familie fatsoenlijk wilt wonen.Er is nu bij voorbeeld geen bank die een hypotheek verstrekt voor een woonwagen of standplaats.Met het verwerpen van het uitsterfbeleid is eindelijk de weg ingezet naar wederzijds vertrouwen en een gelijkwaardige behandeling. Op termijn zal dat ook een positieve uitwerking hebben op hoe mensen aankijken tegen woonwagenbewoners en hun woonwagencultuur.
Het artikel is hier te downloaden: 
Stentor V2 4 Januari
Reageren of zelf een opinieschrijven? opinie@destentor.nl
Dagblad De Stentor verschijnt in: Zwolle, Apeldoorn, Deventer,Zutphen, Kampen, Veluwe, Achterhoek, Salland, Vechtdal, Flevoland, Kop van Overijssel
Recente veranderingen bij gemeenten.
Sommige gemeenten moeten nog wennen aan het idee, dat je geen apartheidsbeleid meer mag voeren voor een groep inwoners, die een andere wooncultuur hebben. De tegenstelling is groot tussen een gemeente als Zeist, waar Koning Willem Alexander op 22 november 2018 een bezoek bracht aan het vernieuwde woonwagencentrum Beukbergen met 220 staanplaatsen en een gemeente als Borne, die blijft aansturen op het op termijn opheffen van 4 standplaatsen van de locatie Blauwgras.
Gemeente Borne belijdt met de mond de mensenrechten richtlijn, maar wil feitelijk het uitsterfbeleid handhaven.
Deze gemeente probeert al sind 2010 met ondersteuning van verschillende advocaten kantoren op de bewoners van de 4 standplaatsen weg te krijgen. Aan de ligging van de standplaatsen midden in de wijk aan de doorlopende buurtstraat Blauwgras met uitzicht op een plantsoen kan het niet liggen, die is uitstekend. Het bestuur van de provincie Overijssel en het ministerie van VROM heeft deze locatie in de jaren tachtig getoetst aan de strenge criteria voor nieuwe standplaatsen uit het Provinciaal Woonwagenplan Overijssel en vervolgens goedgekeurd. Het College van B&W van Borne heeft daar destijds zijn handtekening onder gezet. De bedoeling van het Provinciale Woonwagenplan was om voor eerst en altijd een einde te maken aan het jarenlange gesleep en wegsturen van woonwagen- bewoners door de gemeenten door het vaststellen van nieuwe woon- wagenlocaties in elke gemeente in Overijssel. Alle woonwagenlocaties moesten door de gemeente vastgelegd worden als definitieve woonwagenlocaties in een bestemmingsplan. De gedachte erachter was, doordat bewoners ervan verzekerd waren, dat zij in die gemeente konden blijven wonen er eindelijk betere kansen kwamen voor de kinderen om hun school af te maken en vervolgonderwijs te volgen. Maar ook dat de mannen weer zelfstandig aan het werk konden gaan, bedrijfjes konden oprichten, zonder de grote concurrentie die er altijd was op de grote regionale woonwagencentra. En natuurlijk ook dat de vrouwen eeen kans kregen om de mannen te ondersteunen door b.v. diploma’s te halen voor het autobedrijf of zelf aan het werk te gaan. Op termijn konden dan de oude CRM-VROM woonwagens worden vervangen door betere grotere een gezondere woonwagens met minder vochtproblemen.
Dat alles is in Borne van bewonerszijde waargemaakt, niet zonder slag of stoot of fricties met de buurt als er teveel handelswaar langs de straat stond, maar de laatste jaren ging dat voorspoedig, totdat in 2010 de gemeente plotseling een koerswijziging inzette van actief uitsterfbeleid. Sindsdien verkeren de bewoners in onzekerheid. De tijden van weleer van voor het Provinciaal Woonwagenplan zijn weer teruggekeerd. Al 7 jaar weten bewoners niet waar ze aan toe zijn. In het bestemmingsplan Stroom Esch hebben de standplaatsen inmiddels een tijdelijke bestemming gekregen. Dat betekent dat geen nieuwe woonwagens gebouwd kunnen worden. Banken verstrekken immers geen hypotheek voor tijdelijke bestemmingen.Doordat elke vrijgekomen standplaats niet meer verhuurd mag worden, valt op den duur de bewonersgroep uit elkaar. Door een bestuurlijke actie heeft 1 bewoner zijn standplaats moeten verlaten, waarbij hij zijn dubbele woonwagen moesrt afbreken en afvoeren naar de stort. Sindsdien staat de standplaats leeg, maar wordt in de plannen van de gemeente ook niet meer verhuurd.
Natuurlijk laten bewoners zich niet zonder slag of stoot afvoeren. Met behulp van Bram van Duinen, art.1 Overijssel, betrokken raadsleden wordt geprobeerd om de koers van het Collge van B & W in positieve zin te veranderen. Komende maanden zal blijken of de bewoners weer opgelucht kunnen ademhalen en weer werk kunnen maken van hun toekomst.
